سﺎﻟﻬﺎ ﺩﺭﮔﺬﺭﻧﺪ ﺍﺯ ﺷﺎﻧﺰﺩﻩ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﮔﺸﺖ ﻋﻤﺮ ﻣﻦ ، ﺩﻝ ، ﺳﻦ ﭘﻨﺪﺍﺭﻡ ﮔﺎﻩ ﺑﺸﮕﻔﺘﻦ ﻣﻬﺮ ﺩﻭ ﺩﻫﻪ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﺍﻟﺘﻬﺎﺑﯽ ﺩﺍﺋﻢ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺗﺮﺩﯾﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﯿﺘﺎﺑﯽ ﺩﺭ ﭘﯽ ﺳﻮﺩﺍﯾﯽ ﺷﺒﺎﻥ ﺣﯿﺮﺍﻧﯽ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺷﯿﺪﺍﯾﯽ ... ﺟﺎﯼ ﻫﯿﭻ ، ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﯾﺎﺭﺍﻥ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﺧﯿﺲ ﺍﺳﺖ ، ﺷﺎﯾﺪ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺣﺴﺎﺱ ﺍﺳﺖ *** ﻋﻤﺮ ﮐﻮﺗﺎﻫﻢ ﺭﺍ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺟﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺑﮕﯿﺮ ﻭ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﺯﺍﻧﭽﻪ ﻋﻤﺮﻡ ﺑﺎﻗﯽ ﺳﺖ ﺑﻪ ﻋﻤﺮ ﺍﻭ ﺍﻓﺰﺍ ﺑﺎﺭﺍﻟﻬﺎ ! ﯾﺎﺭﺏ !
:: برچسبها:
حمید رضایی ,
,