ﻧﺎﻟﺪ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﺯﺍﺭ ﻣﻦ ﺗﺎﺭ ﻣﻦ
ﺍﯾﻦ ﻣﺎﯾﺔ ﺗﺴﻠﯽ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﺗﺎﺭ ﻣﻦ
ﺍﯼ ﺩﻝ ﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥِ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭِ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ
ﺟﺰ ﺳﺎﺯ ﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩ ﻛﺴﯽ ﺳﺎﺯﮔﺎﺭ ﻣﻦ
ﺩﺭ ﮔﻮﺷﺔ ﻏﻤﯽ ﻛﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻋﺎﻟﻤﯽ ﺍﺳﺖ
ﻣﻦ ﻏﻤﮕﺴﺎﺭ ﺳﺎﺯﻡ ﻭ ﺍﻭ ﻏﻤﮕﺴﺎﺭ ﻣﻦ
ﺍﺷﻚ ﺍﺳﺖ ﺟﻮﯾﺒﺎﺭ ﻣﻦ ﻭ، ﻧﺎﻟﺔ ﺗﺎﺭ
ﺷﺐ ﺗﺎ ﺳﺤﺮ ﺗﺮﺍﻧﺔ ﺍﯾﻦ ﺟﻮﯾﺒﺎﺭ ﻣﻦ
ﭼﻮﻥ ﻧﺸﺘﺮﻡ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﻩ ﺧﻠﺪ ﻧﻮﺷﺨﻨﺪ
ﻣﺎﻩ ﯾﺎﺩﺵ ﺑﻪ ﺧﯿﺮ ﺧﻨﺠﺮ ﻣﮋﮔﺎﻥ ﯾﺎﺭ ﻣﻦ
ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﺮﺍﻥ ﺳﺮﺷﻜﻢ ﺳﭙﺮﺩ
ﺟﺎﯼ ﻣﺎﻫﯽ ﻛﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺮﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﻛﻨﺎﺭ ﻣﻦ
ﺁﺧﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺯﻟﻒ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﺒﻮد
ﺍﯼ ﻣﺎﯾﺔﻗﺮﺍﺭ ﺩﻝ ﺑﯿﻘﺮﺍﺭ ﻣﻦ
ﺍﺧﺘﺮ ﺑﺨﻔﺖ ﻭ ﺷﻤﻊ ﻓﺮﻭ ﻣﺮﺩ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ
ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﺩﯾﺪﺓ ﺷﺐ ﺯﻧﺪﻩﺩﺍﺭ ﻣﻦ
ﯾﻚ ﻋﻤﺮ ﺩﺭ ﺷﺮﺍﺭ ﻣﺤﺒﺖ ﮔﺪﺍﺧﺘﻢ
ﺗﺎ ﺻﯿﺮﻓﯽّ ﻋﺸﻖ ﭼﻪ ﺳﻨﺠﺪ ﻋﯿﺎﺭ ﻣﻦ
ﺟﺰ ﺧﻮﻥ ﺩﻝ ﻧﺨﻮﺍﺳﺖ ﻧﮕﺎﺭﻧﺪﺓ ﺳﭙﻬﺮ
ﺑﺮ ﺻﻔﺤﺔ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﻗﻢ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﻣﻦ
ﻣﻦ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ ﻣﻠﻚ ﺳﺨﻦ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﻧﺒﻮﺩ
ﺟﺰ ﮔﻮﻫﺮ ﺳﺮﺷﻚ، ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ، ﯾﺎﺭ ﻣﻦ
"شهریار"
:: موضوعات مرتبط:
اشعار شاعران ,
,
:: برچسبها:
شهریار ,
,